Region: Βόρειο Αιγαίο

Αιγαίο

Η δραστήρια ομάδα Patari Project, με την πλούσια παράδοση στην παιδική σκηνή, στη νέα της δουλειά με τίτλο «Αιγαίο», δίνει μια σύγχρονη ματιά πάνω σε γνωστούς και αγαπημένους θαλασσινούς μύθους του αρχιπελάγους. Στη διασκεδαστική και συγκινητική αυτή παράσταση για παιδιά, αλλά και για όλες τις ηλικίες, οι περιπέτειες διαδέχονται η μία την άλλη σαν το παιχνίδισμα που κάνει το κύμα με το μελτέμι. Πλάσματα, θεοί, ήρωες και ναύτες συναντιούνται πάνω στα κύματα και ξετυλίγουν τις ιστορίες τους. Ηθοποιοί και θεατές ταξιδεύουν στη θάλασσα του Χρόνου και βουτάνε στον βυθό του Μύθου. Ανακαλύπτουν ξανά τις αιώνιες ιστορίες που συνδέουν το παρόν μας με το παρελθόν και το μέλλον, σχηματίζοντας ένα υπέροχο θαλασσινό παζλ…

Τα δώρα

Μια παράσταση βασισμένη στον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου. Ο Προμηθέας υπομένει και επιμένει. Αντιστέκεται στην εξουσία ενός παντοδύναμου θεού και μέσα από το προσωπικό του μαρτύριο οραματίζεται το μέλλον. Η σύγκρουση με την εξουσία είναι επώδυνη και υπερβατική. Ο Προμηθέας γίνεται σύμβολο της θυσίας για το κοινό καλό. Ο κάθε άνθρωπος, μικρός ή μεγάλος, διάσημος ή άσημος, φτωχός ή πλούσιος, γεννημένος ή αγέννητος, εκεί που δεν υπήρχε – για να πορευτεί ένας άλλος άνθρωπος, πολλοί άνθρωποι. Τα δώρα του στους ανθρώπους ταξιδεύουν στον χρόνο και μοιάζουν και σήμερα πιο επίκαιρα και αναγκαία από ποτέ. Η επιστήμη και οι τέχνες μπορούν να εμποδίσουν τον αφανισμό του ανθρώπου; Ο λόγος γίνεται πεδίο μάχης, του δίκαιου και του άδικου, του καλού και του κακού. Το μέτρο είναι ο κανόνας κι όποιος ξεφύγει από αυτό τιμωρείται. Ποια είναι τα όρια της ανθρωπότητας τα οποία βλέπουμε συνεχώς να διακυβεύονται; Πώς αυτά τα όρια γίνονται το ίδιο το μαρτύριο; Ποιοι επιβάλλουν αυτά τα όρια; Ο θεατής έχει την ευκαιρία, μέσα από την οπτικοακουστική εμπειρία του νέου κόσμου που προβάλλει επί σκηνής, να πάρει θέση και να αναρωτηθεί: Η δράση του Προμηθέα ήταν ηρωική αντίσταση ή ύβρις; Ήταν πρωτοπόρος, επαναστάτης ή παρανοϊκός; Υπάρχει ένα ανελέητος θεός ή η δύναμη που επιβάλλει κάθε εξουσία; Ποια είναι η φωτιά; Ποια είναι η θυσία; Ποιο είναι το μαρτύριο;

Coti K. – Ο χρόνος, η σκιά του και άλλες μηχανές

Η νέα ηχητική εγκατάσταση του Coti K. με τίτλο Ο χρόνος, η σκιά του και άλλες μηχανές θα λάβει χώρα στο Οθωμανικό Χαμάμ στο Κάστρο της Χίου. Η εγκατάσταση αυτή βασίζεται στην ιδέα ότι η μυθολογία είναι ένα «σύστημα» ερμηνείας και κατανόησης ανεξήγητων –μεταφυσικών και μη– ερωτημάτων μέσα από φανταστικά γεγονότα.

Έχοντας σαν αφετηρία τα ηλιακά ρολόγια, τα οποία χρησιμοποιούν τη σκιά για να μετατρέψουν τον φευγαλέο χρόνο σε μετρήσιμη μονάδα, έτσι και η εγκατάσταση αυτή μετατρέπει τη ροή και την κίνηση του φωτός και των σκιών σε ακουστική εμπειρία.

Με τον τρόπο αυτόν ενεργοποιείται ο σιωπηλός αρχαιολογικός χώρος του Χαμάμ και μετατρέπεται σε ένα ζωντανό θέατρο ήχου και φωτοσκιάσεων.

Η μνήμη του νερού

Με άξονα την προφορική ιστορία και την αξιοποίηση βιωματικού-βιογραφικού υλικού, η δράση Η μνήμη του νερού θέτει στο επίκεντρο την αξία της μνήμης και τη σημασία της διατήρησής της για την ιστορική και πολιτισμική συνοχή και συνέχεια, αναδεικνύοντας ίχνη της προσφυγικής ταυτότητας του νησιού της Λέσβου μέσα από το βλέμμα της νέας γενιάς.

Η δράση περιλαμβάνει δύο δημιουργικά σκέλη-υποδράσεις: τον σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός βιωματικού εργαστηρίου θεάτρου ντοκιμαντέρ, με τη συμμετοχή εφήβων μαθητών της Λέσβου, σε συνεργασία με το Πρότυπο Γενικό Λύκειο Μυτιλήνης του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Και τη δημιουργία μιας παράστασης θεάτρου ντοκιμαντέρ, με τη συμμετοχή των ίδιων των εφήβων ως «βιωματικών ερμηνευτών». Δίνοντάς τους τη σκυτάλη έτσι ώστε να εξερευνήσουν, να οικειοποιηθούν και να ζωντανέψουν τις ιστορίες των προγόνων τους μέσα από τη βιωματική έρευνα και την παραστατική τέχνη.

As Above So Below

Βιωματική παράσταση, σχεδιασμένη για το Καβείριο της Λήμνου, το αρχαιότερο γνωστό ελληνικό τελεστήριο, που συνδέει την πνευματική κληρονομιά των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής με τις τελετουργικές μνήμες της αρχαιότητας και τη μυστηριακή λατρεία των Καβείρων. Η Φωτιά, το στοιχείο που καταστρέφει αλλά και αναγεννά, γίνεται το νήμα που συνδέει διαχρονικά τους Έλληνες με το Φως και τη μεγαλοσύνη του Σύμπαντος.

H δημιουργός της πρώτης υποβρύχιας παράστασης κάτω από τον Ναό του Ποσειδώνα και της Ολονυχτίας στον Ναό του Επικούριου Απόλλωνα, σκηνοθέτιδα και χορογράφος Αποστολία Παπαδαμάκη συνδέει την πολιτιστική κληρονομιά με τις παραστατικές τέχνες σε μια παράσταση-τελετουργία συμπράττοντας με καταξιωμένους καλλιτέχνες –Σαβίνα Γιαννάτου, Μαρία Παπαγεωργίου, Θανάση Ευθυμιάδη–, επαγγελματίες χορευτές και εθελοντές της Λήμνου, κάτω από την αυγουστιάτικη Πανσέληνο.

Τη μουσική συνθέτει ο Τρύφων Κουτσουρέλης.

Οι βάρδιες των πουλιών

Μια παράσταση βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα του Γιάννη Μακριδάκη (εκδ. Εστία) και σε ένα οδοιπορικό εικόνων και ήχων από τον τόπο του ξεριζωμού και της νέας πατρίδας. Ένα ναυάγιο ανάμεσα σε Χίο και Τσεσμέ είναι η αφορμή για να ξεδιπλωθεί μια πολυπρισματική ιστορία εμνευσμένη από ιστορικές οικογενειακές αφηγήσεις, που επιχειρεί βαθιά ενδοσκόπηση στη μνήμη και τη φθαρτότητα.

Ο ναυαγισμένος Ανέστης πασχίζει να βάλει το παρελθόν του σε τάξη και να αποφασίσει για το παρόν του. Τα ταχυδρομικά περιστέρια του, ως φορείς μνήμης, μαθημένα να επιστρέφουν πάντα στην «πατρίδα» τους, αψηφούν τα σύνορα και γίνονται συνδετικοί κρίκοι του παρελθόντος και του παρόντος. Εικόνες και ήχοι από τη διαδρομή Σμύρνη – Χίο, φωτίζουν το πολυδαίδαλο ταξίδι της μνήμης.

Γενιές περιστεριών και γενιές ανθρώπων σε παράλληλες πορείες που τις καθορίζει η Ιστορία ή η σύμπτωση και τους αλλάζει τη φορά.

Πατρίδα λέω τα τραγούδια

Η ερμηνεύτρια Ελένη Τσαλιγοπούλου, η ηθοποιός Ελένη Κοκκίδου και έξι δεξιοτέχνες μουσικοί μάς προσκαλούν σε ένα ταξίδι μέσα από νότες και λέξεις στις αρχές του 20ού αιώνα, γεμάτο από την κοσμοπολίτικη αύρα της πόλης εκείνης που θα αποτελεί πάντα σημείο αναφοράς στη σύγχρονη ιστορία του ελληνισμού.

Η Σμύρνη, με τη θρυλική ομορφιά και την τραγική της κατάληξη, θα είναι για πάντα η πιο αγαπημένη «χαμένη πατρίδα» των Ελλήνων.

Εκατό χρόνια μετά τη θλιβερή επέτειο της Μικρασιατικής Καταστροφής, η Ελένη Τσαλιγοπούλου αποδίδει διαχρονικά τραγούδια της Σμύρνης και δημιουργίες συνθετών της εποχής και η Ελένη Κοκκίδου αφηγείται μαρτυρίες του ξεριζωμού και αποσπάσματα από σχετικά έργα της ελληνικής λογοτεχνίας. Μια συναυλία γεμάτη ιστορία για τη μνήμη που «πατρίδα της λέει τα τραγούδια», από δύο κορυφαίες καλλιτέχνιδες.

Το σπίτι

Συνεχίζοντας την έρευνά της στις διαγενεακές συμμετοχικές αφηγήσεις, η δημιουργική ομάδα του ΕΦΑΜΙΛΛΟΝ επικεντρώνεται στη Μικρασιατική Καταστροφή και την ιστορία δύο τόπων που συνδέθηκαν άμεσα με τους πρόσφυγες του 1922. Η Νίκαια, και το νησί της Χίου, ένας από τους βασικότερους πρώτους σταθμούς των εκδιωγμένων.

Βασική δραματουργική αφετηρία αποτελεί η έννοια του οίκου, τόσο ως υλική έκφραση της εδαφικοποίησης των σχέσεων στον χώρο όσο και ως νοητική κατασκευή. Στη σκηνή, λοιπόν, τοποθετείται ένα σπίτι, σκηνικός δείκτης κάθε χαμένης οικίας των προσφύγων και ταυτόχρονα κάθε πρώτης απόπειρας να δημιουργήσουν νέα στέγη.

Η δραματουργία αντλεί μαρτυρίες και αρχειακό υλικό από τις ενώσεις των προσφύγων, σε διάλογο με τις μελωδίες των μαθητών του Μουσικού Σχολείου Χίου, σε μια σκηνική μείξη θεάτρου και μουσικής, που γίνεται η γέφυρα ανάμεσα στους δύο τόπους και στις δύο εποχές.

Σπόροι σε κίνδυνο ή ο ήχος του ασπρομύτικου, του άφκου και του κριθαριού

Το μουσικό σύνολο Oros Ensemble συνεργάζεται με τον Όμιλο Προστασίας Περιβάλλοντος και Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς Νήσου Λήμνου «Ανεμόεσσα», στο πλαίσιο μιας ξεχωριστής δράσης. Η τέχνη, η προστασία του περιβάλλοντος, η πρωτογενής παραγωγή ως αιτούμενα, ως δημιουργικός πυρήνας συνθέτουν μια site-specific λυρική περφόρμανς. Στο επίκεντρο βρίσκεται η Λήμνος, η «Ηφαίστειος Νήσος», ο «σιτοβολώνας του Αιγαίου», το πεδινότερο νησί της χώρας μας με τα ατέλειωτα σιταροχώραφα, που γέννησε μοναδικές γηγενείς ποικιλίες.

Για το εγχείρημα Σπόροι σε κίνδυνο ή ο ήχος του ασπρομύτικου, του άφκου και του κριθαριού το Oros Ensemble και ο όμιλος «Ανεμόεσσα» συμπράττουν με τον βαρύτονο Τάση Χριστογιαννόπουλο και το τοπικό φεστιβάλ Κούρνος (Κournos Music Festival), που με κεντρικό άξονα τη μουσική έχει σκοπό του τη διοργάνωση site-specific παραγωγών, τόσο στο φυσικό περιβάλλον του νησιού όσο και σε επιλεγμένα κτίρια ιστορικής ή αρχιτεκτονικής σημασίας. Η καλλιτεχνική δράση θα υποστηριχτεί από τη Δανάη Σφακιανού, γεωπόνο που στοχεύει στη στήριξη παραδοσιακών πρακτικών του πρωτογενούς τομέα για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και του ιδιαίτερου τοπίου της Λήμνου.

Το τραγούδι της φάλαινας

Μια γυναίκα αποφασίζει να αφήσει τον κακοποιητικό της σύζυγο και να μεταναστεύσει στον βορρά, ώστε να ξαναβρεθεί με τις δύο πιο γενναίες φίλες της. Στο ταξίδι της τη συνοδεύουν η προσωπική βοηθός τεχνητής νοημοσύνης και η σκέψη της φάλαινας, της οποίας η εξελικτική πορεία πενήντα εκατομμυρίων ετών εμπνέει την ηρωίδα να ανασυνταχθεί και να συνεχίσει στον δρόμο της. Η μουσική είναι κι αυτή οδηγός.

Η παράσταση Το τραγούδι της φάλαινας παρουσιάζει έναν κόσμο που μαστίζεται από στρεβλό πολιτικό σύστημα, κοινωνικές αδικίες και τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης. «Αγωνιζόμαστε να φτάσουμε σε έναν προορισμό όπου οι συνθήκες θα ευνοήσουν την επιβίωσή μας. Κι αν δεν φτάσουμε εμείς, θα φτάσει η επόμενη γενιά ή μία από τις επόμενες». Τα πρωτοποριακά έργα της βραβευμένης συγγραφέως Σαντάλ Μπιλοντώ έχουν ως θεματικό άξονα την κλιματική κρίση.