Ένα διακαλλιτεχνικό έργο όπου συναντιούνται το θέατρο, η περφόρμανς και τα εικαστικά. Αντλεί τα υλικά της έμπνευσής του από αρχαίους μύθους, την τραγωδία, την πρόσφατη επικαιρότητα, τον σύγχρονο φεμινισμό.
Στον αρχαιολογικό χώρο της Λατούς της Ετέρας, έναν τόπο βαθιά συνδεδεμένο με τη λατρεία γυναικείων θεοτήτων και με έκκεντρες αναγνώσεις των μύθων, διαμορφώνεται ένας «ασφαλής χώρος», μέσα στον οποίο αναδύεται εκ νέου η μυθική αφήγηση, αρθρώνεται μια γυναικεία φωνή που, εκκινώντας από το αρχέγονο και το προσωπικό, διεκδικεί την ενεργό συμμετοχή της στο πολιτικό.
Η ανθρώπινη φωνή, αλλά και ο ήχος σε κάθε μορφή του, φυσικός ή τεχνητός, έναρθρος ή άναρθρος, ζωντανός ή ηχογραφημένος, γίνονται ύλη και αποτύπωμα των αλλεπάλληλων επαναδιαπραγματεύσεων των μύθων στη σκηνή της πόλης.