Η εκδήλωση της 18ης Ιουλίου αναμεταδόθηκε διαδικτυακά στα ελληνικά/αγγλικά και ήταν οπτικοακουστικά προσβάσιμη σε άτομα με προβλήματα όρασης και ακοής.
Η Παλατινή Ανθολογία, αυτή η σπουδαία και πλουσιότατη συλλογή ελληνικών επιγραμμάτων που καλύπτει τουλάχιστον 370 ποιητές και που συντάχτηκε στις αρχές του 10ου αιώνα από τον Βυζαντινό κληρικό Κωνσταντίνο Κεφαλά, αποτελεί τη βάση αυτής εδώ της μουσικοθεατρικής παράστασης που συγκεντρώνει μια σειρά εκλεκτών συντελεστών (εδώ σε απόδοση του Μίνου Βολανάκη). Ποιήματα που ταξίδεψαν λαξευμένα πάνω σε μάρμαρο διατρέχοντας τους αιώνες, ποιήματα-διαμάντια με κοινό άξονα την ανθρώπινη ύπαρξη, τον έρωτα, τον θάνατο, ποιήματα λυρικά, αυτοσαρκαστικά, με «ηφαιστειογενές» χιούμορ, μικρά αριστουργήματα του Καλλίμαχου, του Παλλάδα, του Αισώπου, του Αντιφάνη, του Στράτωνα και τόσων άλλων που καλύπτουν μια περίοδο αιώνων (από το 7ο π.Χ. μέχρι το 600 μ.Χ.) παρουσιάζονται από τη Ρένη Πιττακή και τον Περικλή Μουστάκη, συνοδευόμενα από την πρωτότυπη μουσική του δεξιοτέχνη της λύρας Σωκράτη Σινόπουλου, σε μια παράσταση την ιδέα της οποίας υπογράφει η Ελπίδα Σκούφαλου. Η ποίηση της Παλατινής Ανθολογίας είναι τόσο ζωντανή –πάρα το χάσμα των αιώνων που μας χωρίζει– που αναρωτιέται κανείς αν έχει αλλάξει κάτι στο πέρασμα του χρόνου.
Διάρκεια έκθεσης σύγχρονης τέχνης: 18-28/8/2022 (Σχολείο Ελαφονήσου, Ελαφόνησος, Λακωνία)
Μουσική παράσταση: 23/8 και 24/8/2022 (Αρχαιολογικό Μουσείο Νεάπολης και Βοιών, Λακωνία)
Η έκθεση Ammophila vol.3: There was land here before επαναδιαπραγματεύεται τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και βιώνουμε τους τόπους και τις κυρίαρχες αφηγήσεις που προβάλλονται πάνω σε αυτούς.
Έχουμε κατά νου τόπους που θεωρούμε το υπέδαφός μας, τελετές συναναστροφής και συνύπαρξης και τις ιστορίες που έχουν διαμορφώσει αυτές τις σχέσεις. Η έκθεση μας καλεί να δώσουμε νέες ερμηνείες και ιστορίες σε μέρη που μπορεί να είναι τόσο υπαρκτά όσο και κατασκευασμένα μέσα από τις συλλογικές μας φαντασιώσεις: φαντασιώσεις μιας ανύπαρκτης γης, μιας γης που διαφέρει, μιας γης που κατοικείται διαφορετικά.
Μιας γης που μπορεί να μας ταρακουνήσει, μιας γης σε αποσύνθεση, μιας γης που ανθίζει, μιας γης που τρέμει, μιας γης χωρίς όρια.
Το βραβευμένο μυθιστόρημα της Γαλάτειας Γρηγοριάδου-Σουρέλη Ο μεγάλος αποχαιρετισμός στο πρώτο του θεατρικό ανέβασμα για παιδιά από δέκα ετών και για εφήβους.
Η 4PLAY αφηγείται την περιπέτεια των ηρώων του μυθιστορήματος, που στην αυγή της ενήλικης ζωής τους παίρνουν μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία, μέσα από μια θεατρική παράσταση που συνδυάζει τεχνικές σύγχρονου χορού, contact improvisation και πρωτότυπη μουσική σύνθεση.
Ένα ταξίδι από την Αθήνα στη Σμύρνη, από τη νεότητα στην ωριμότητα και από την ειρήνη και τον έρωτα στον πόλεμο και την απώλεια. Μια ιστορία που δένει τον παλιό κόσμο με τον σημερινό με συνδετικό κρίκο την Ιωνία. Μια ιστορία ενηλικίωσης και ανθρωπιάς.
Στο καινούριο έργο του Ανδρέα Φλουράκη, η σύνδεση των σημερινών νέων με την καταστροφή της Σμύρνης το 1922 γίνεται μέσα από τη ζωοφιλία, τον έρωτα, τη γαστρονομία ή τις οικογενειακές αναμνήσεις. Ακόμα και τα animation φέρνουν στην επιφάνεια πλευρές της Ιστορίας που είναι γραμμένες με μικρά γράμματα, όπως η διάσωση Ελλήνων από το ιαπωνικό πλοίο Τοκέι Μαρού.
Ενώ τα συμμαχικά πλοία παρακολουθούσαν από απόσταση την καταστροφή της Σμύρνης και τους Έλληνες να πνίγονται στις ακτές της Ιωνίας, ο καπετάνιος του Τοκέι Μαρού ρίχνει στη θάλασσα τα εμπορεύματά του για να χωρέσει στο πλοίο όσο περισσότερους ανθρώπους γίνεται, να τους μεταφέρει σώους στο λιμάνι του Πειραιά.
Στη Μικρή Ασία, το παράξενο ταξίδι του Τοκέι Μαρού μετατρέπεται σε μια ιστορία μυστηρίου και ιαπωνικής ομορφιάς.
Το Αποτύπωμα διαπραγματεύεται τις εννοιολογικές διαστάσεις του ξεριζωμού, της αποδοχής, της ενσωμάτωσης και κατ’ επέκταση του σεβασμού της διαφορετικότητας. Πώς θα ήταν η ζωή αν δεχόμασταν τα βιώματα του διπλανού μας; Πού βασίζεται ο φόβος μας για το άλλο, το ξένο;
Ο φόβος του διαφορετικού και του αγνώστου αποτελεί τον καταλύτη μιας ψυχολογικής διαδικασίας που στηρίζεται στην αρχή της ομοιότητας. Οι όμοιοι μ’ εμάς ανήκουν στην ίδια ομάδα και επομένως είναι ακίνδυνοι.
Αλλά αυτή η στιγμή του κινδύνου, αυτές οι συναντήσεις δομούν την προσωπικότητα του ανθρώπου, εκεί που υπερβαίνει τον φόβο του, αφήνει την αγέλη και διερευνά τη ζωή σύμφωνα με τις αισθήσεις του. Σε αυτές τις συναντήσεις αναδύεται ο αυθεντικός εαυτός.
Με μικρές δηλώσεις φτιάχνεται ένας χάρτης της ψυχής μας. Μια παράθεση από μνήμες. Ένας κατάλογος του παρελθόντος. Μια συλλογή από υλικά και εικόνες με φαινομενικά τυχαία σειρά. Ένα κολάζ, μια συναρμολόγηση προτάσεων που όλες αρχίζουν με τη φράση: Θυμάμαι…
Ένας διάλογος ανάμεσα στις παραστατικές τέχνες, τη δημόσια και εφαρμοσμένη ιστορία, τους ιστορικούς περιπάτους, την έννοια της πολιτιστικής διαδρομής στο μνημειακό τοπίο, και τον βιωματικό τρόπο κατανόησης της μνήμης κάθε προσφυγιάς, σε έναν κόσμο αναταράξεων και κλυδωνισμών.
Δύο ξεναγοί-περφόρμερ επιχειρούν μια ενσώματη επιστροφή στο παρελθόν. Θα οδηγήσουν μια ομάδα περιηγητών στις διαδρομές της αρχαίας τοπογραφίας, με τον ήχο να αποτελεί τον υποστηρικτή της συλλογικής μνήμης. Η περιήγηση αυτή θα δημιουργήσει σποραδικά και φευγαλέα επεισόδια απροσδόκητων αναμνήσεων, με τη μορφή προμαγνητοφωνημένου ηχητικού τοπίου, το οποίο θα αναπαράγεται με τη χρήση ακουστικών.
Το βιβλίο του Φώτη Κόντογλου είναι μια συλλογή διηγημάτων που δημοσιεύτηκε το 1962 και αποτελεί μια νοσταλγική αναφορά του συγγραφέα στον χρόνο και τον χώρο των παιδικών του χρόνων, το Αϊβαλί της πρώτης δεκαετίας του 20ού αιώνα, της μικρής πολιτείας που είναι κρυμμένη μες στα μπουγάζια και τις ακρογιαλιές της Ανατολής.
Διυλίζοντας τα κείμενα αυτά, επιλέγονται τα σημεία που συνομιλούν πυρηνικά με τις φυγές του προηγούμενου αιώνα και ταυτόχρονα με την προσφυγική και μεταναστευτική κρίση τού σήμερα. Αναζητείται η γλώσσα του Κόντογλου και ο δρόμος προς μια βαθύτερη κατανοήση και μια πιο ενεργή συμμετοχή στα «παράξενα ρέματα» που δημιουργούνται μεταξύ των ανθρώπων.
Το Αϊβαλί η πατρίδα μου είναι μια παράσταση τεσσάρων δημιουργών-ερμηνευτών οι οποίοι, μέσα από τις ιστορίες διάφορων πρωταγωνιστών μιας υπέροχης συλλογής διηγημάτων, εμφανίζουν αυτούς τους χαρακτήρες βάζοντάς τους σε κοινό τόπο και χρόνο, συνθέτοντας μια παράξενη, κοινή ιστορία.
Μια όμορφη και αριστοκρατική γυναίκα με το όνομα «Σμύρνη» υποδέχεται στο φτωχικό πια σπίτι της, κάπου στην Κοκκινιά ή στη Νέα Ιωνία του 1930, έξι πλανόδιους μουσικούς και μαζί ανασύρουν και ανασκευάζουν πολύτιμες στιγμές από την πολύβουη ζωή της…
Οι Alcedo, μέσα από τη ματιά και τις αναμνήσεις μιας γυναίκας-πόλης, της Σμύρνης, συνθέτουν μια καινούρια και φρέσκια μουσική παράσταση και παρουσιάζουν την πρώτη σουίτα τους βασισμένη σε θέματα από τα έργα μεγάλων μουσουργών με καταγωγή από τη Σμύρνη (Καλομοίρης, Κωνσταντινίδης κ.ά.) καθώς και γνωστά θέματα λαϊκών τραγουδοποιών (Τούντας, Περιστέρης, Παπάζογλου, Δραγάτσης-Ογδοντάκης κ.ά.).
Η ανθολογία από τραγούδια των παραπάνω τραγουδοποιών θα πραγματοποιηθεί μέσα από την ενορχηστρωτική ματιά και επεξεργασία των Alcedo όπως και τα αυθεντικά παραδοσιακά τραγούδια από τη Σμύρνη τα οποία θα είναι περασμένα κι αυτά από τον ήχο του συγκροτήματος.
Ένα μουσικό ντοκιμαντέρ – μια «τελετή αποχαιρετισμού» των ανθρώπων που φεύγουν από τον τόπο τους προς κάθε κατεύθυνση.
Τα Κύθηρα είναι ένας ιδιαίτερος χώρος που η μετανάστευση και η προσφυγιά έχει ορίσει τη σύγχρονη ιστορία του. Η παράσταση αποτελεί μια συλλογή από ιστορίες, τραγούδια, φωτογραφίες και γενικότερο υλικό από τον τοπικό πληθυσμό του νησιού. Με το υλικό αυτό δημιουργήθηκε ένα μουσικό ντοκιμαντέρ – μια «τελετή αποχαιρετισμού» των ανθρώπων.
Πρόκειται για τη σύνθεση ενός πρωτότυπου μουσικού έργου – σαν ένα μεγάλο μοιρολόι που, με κέντρο την ανθρώπινη φωνή, προσφέρει την υπενθύμιση-λύτρωση που έρχεται από τη σχέση των ανθρώπων με τη γη τους και τον αποχωρισμό από αυτήν. Μια ετεροχρονισμένη τελετή ανακούφισης και μνήμης. Ένα μεγάλο χιλιοειπωμένο Αντίο.
Η διεθνής ερμηνεύτρια Ερήνη παρουσιάζει μια πρωτότυπη μουσικοθεατρική παράσταση εμπνευσμένη από το εμβληματικό λογοτεχνικό έργο του Ηλία Βενέζη Αιολική γη.
Ο ηθοποιός Έκτορας Γασπαράτος, στον ρόλο του μικρού Πέτρου, ερμηνεύει αποσπάσματα από το έργο, μεταφέροντας εικόνες και καταστάσεις της εποχής. Η Ερήνη, συνοδευόμενη από κλασικό κουαρτέτο εγχόρδων με τη συμμετοχή του μόνιμου εξάρχοντος της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης Σίμου Παπάνα, ντύνουν το μυθιστόρημα με αγαπημένες μικρασιάτικες μελωδίες ενορχηστρωμένες από τον υποψήφιο για Γκράμμυ ενορχηστρωτή Gonzalo Grau.
Η παράσταση εκφράζει την ευτυχία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας πριν την Καταστροφή, αλλά και την τραγωδία του ξεριζωμού, που ζει ακόμα στις καρδιές των σύγχρονων Ελλήνων.