Μόλις κοιμηθεί το κύμα

Μέσα στο Ιτς Καλέ, κοντά στον τάφο του Αλή Πασά, πέντε γυναίκες αφηγούνται την ιστορία της Κυρα-Φροσύνης και των δεκαεπτά δολοφονημένων γυναικών στη λίμνη των Ιωαννίνων. Τέσσερις γυναίκες, μόνο με τις φωνές τους, τραγουδούν ηπειρώτικα τραγούδια, ενώ μια ερμηνεύτρια αναλαμβάνει τον ρόλο της Ευφροσύνης, εξιστορώντας μας τη ζωή που δεν έζησε, τα όνειρα και τα βιώματά της.

Ο διάλογος αυτός ξεδιπλώνει το κουβάρι της ιστορίας, φτάνοντας στο αύριο, εκεί όπου οι πέντε γυναίκες ελπίζουν να ζήσουν τη ζωή που στερήθηκαν. Στο τέλος, η ίδια η Ευφροσύνη μονολογεί για την ομορφιά της ζωής, κάνοντας μια έκκληση κατανόησης για τα λάθη που έκανε όσο ζούσε. Ακολουθώντας την ηπειρώτικη παράδοση, παρακολουθούμε έναν διάλογο μουσικής και αφήγησης, που σκοπό έχει τη θύμηση γεγονότων τα οποία μπορούν να γίνουν στο σήμερα έμπνευση και διδαχή, ενώ ταυτόχρονα φέρνουν τις νεότερες γενιές σε επαφή με την ιστορία του τόπου μας.

* Στην παράσταση ακούγονται τα κομμάτια: «Μόλις κοιμηθεί το κύμα» (παραδοσιακό Β. Ηπείρου), «Κίνησα να ρθω ένα βράδυ» (παραδοσιακό Πολύτσανης Πωγωνίου), «Ο Γιάννος και η Μαριγώ» (Παραδοσιακό Κτισμάτων Πωγωνίου), «Μαύρη ήταν καρότσα» (Αλιστράτη Σερρών), «Την άμμο, άμμο πήγαινα» (Παραδοσιακό Πωγωνίου), «Νανούρισμα Καππαδοκίας» (Καππαδοκία)