Ίσως και να είμαστε αδέρφια τελικά

Περιγραφή

Η μουσικοθεατρική παράσταση Ίσως και να είμαστε αδέρφια τελικά της Φένιας Παπαδόδημα βασίζεται στη συγκλονιστική επιστολή του Ινδιάνου αρχηγού Σηάτλ που γράφτηκε το 1854 σαν απάντηση στον εκπρόσωπο της Ουάσινγκτον που ζητούσε να αγοράσει τη γη τους. «Αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να θυμάστε πως είναι ιερή…» Σκοπός του έργου είναι η δημιουργία μιας κοινής συνείδησης που υπαγορεύει μια αλήθεια η οποία δεν έχει ακόμη κατανοηθεί πλήρως: Για να σταματήσουμε την καταστροφή της Φύσης θα πρέπει πρώτα να αλλάξουμε την ίδια την κοσμοεικόνα μας. Μια μουσική περιήγηση, τέλος, γύρω από τη χτισμένη το 1280 Κόκκινη Εκκλησιά στο Βουργαρέλι, όπου διάσπαρτα τοποθετημένοι πίνακες του Γιώργου Κόρδη αφηγούνται τη μεταμόρφωση του ανθρώπου και του πλανήτη, από την πτώση από τον Κήπο της Εδέμ έως σήμερα, συνομιλώντας με τα δρώμενα.

Η πρωτότυπη σύνθεση εμπεριέχει, επίσης, αποσπάσματα κειμένων από τα έργα Η πράσινη ιστορία του κόσμου του Κλάιβ Πόντινγκ και Θάνατος και Ανάσταση της ιερής κοσμολογίας του Φίλιππου Σέρραρντ.

Συντελεστές

Σύλληψη, πρωτότυπη μουσική, ερμηνεία, τραγούδι:
Φένια Παπαδόδημα
Ερμηνεία:
Δέσποινα Γεωργακοπούλου
Μουσική διεύθυνση:
Γιώργος Παλαμιώτης
Μουσικό σύνολο:
Ανδρέας Πολυζωγόπουλος (τρομπέτα), Χάρης Λαμπράκης (νέυ), Γιώργος Παλαμιώτης (μπάσο), Γωγώ Ξαγαρά (άρπα), Ήβη Παπαθανασίου (τσέλο)
Ζωγραφικοί πίνακες:
Γιώργος Κόρδης
Βαγγέλης Κώτσου
Συμμετέχει η Χορωδία του Δήμου Κεντρικών Τζουμέρκων
Φωτογραφική κάλυψη ΟΗΕΕΠ
Μυρτώ Κυρίτση
ΑΜΚΕ

ΜΑΡΙΝΑ

Πληροφορίες

Φωτογραφίες

Με την Υποστήριξη

Χορηγοί Επικοινωνίας

Στην ίδια Περιφέρεια