Event Category: Μουσική

Γυναίκα πρόσφυγας

Νήσος Κως, το ταξίδι ξεκινάει το 1890, στη γενέτειρα της σπουδαίας Ελληνίδας Μαρίκας Παπαγκίκα.

Το 1913 ακολουθεί τους γονείς της που μεταναστεύουν στην Αίγυπτο και δύο χρόνια μετά στην Αμερική, όπου εγκαθίσταται και ζει ως το τέλος της ζωής της, το 1943. Στη Νέα Υόρκη αρχίζει η μεγάλη καριέρα της ξεχωριστής αυτής τραγουδίστριας που ηχογράφησε πάνω από διακόσια τραγούδια ελαφρά, σμυρναίικα, δημοτικά και ρεμπέτικα. Η φήμη της εξαπλώνεται και τα τραγούδια της αγαπιούνται μέσα απ’ τους δίσκους της που φτάνουν σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Μια μουσικοθεατρική παράσταση αναφοράς και τιμής στη μυθική Μαρίκα, την πρώτη ανάμεσα στις άλλες σημαντικές Ελληνίδες τραγουδίστριες της Αμερικής που η ζωή και η δημιουργική της πορεία έχουν αποκτήσει διαστάσεις πραγματικού θρύλου.

Κύθηρα – Αυστραλία

Ένα μουσικό ντοκιμαντέρ – μια «τελετή αποχαιρετισμού» των ανθρώπων που φεύγουν από τον τόπο τους προς κάθε κατεύθυνση.

Τα Κύθηρα είναι ένας ιδιαίτερος χώρος που η μετανάστευση και η προσφυγιά έχει ορίσει τη σύγχρονη ιστορία του. Η παράσταση αποτελεί μια συλλογή από ιστορίες, τραγούδια, φωτογραφίες και γενικότερο υλικό από τον τοπικό πληθυσμό του νησιού. Με το υλικό αυτό δημιουργήθηκε ένα μουσικό ντοκιμαντέρ – μια «τελετή αποχαιρετισμού» των ανθρώπων.

Πρόκειται για τη σύνθεση ενός πρωτότυπου μουσικού έργου – σαν ένα μεγάλο μοιρολόι που, με κέντρο την ανθρώπινη φωνή, προσφέρει την υπενθύμιση-λύτρωση που έρχεται από τη σχέση των ανθρώπων με τη γη τους και τον αποχωρισμό από αυτήν. Μια ετεροχρονισμένη τελετή ανακούφισης και μνήμης. Ένα μεγάλο χιλιοειπωμένο Αντίο.

Οι ήχοι της Αιολικής γης

Η διεθνής ερμηνεύτρια Ερήνη παρουσιάζει μια πρωτότυπη μουσικοθεατρική παράσταση εμπνευσμένη από το εμβληματικό λογοτεχνικό έργο του Ηλία Βενέζη Αιολική γη.

Ο ηθοποιός Έκτορας Γασπαράτος, στον ρόλο του μικρού Πέτρου, ερμηνεύει αποσπάσματα από το έργο, μεταφέροντας εικόνες και καταστάσεις της εποχής. Η Ερήνη, συνοδευόμενη από κλασικό κουαρτέτο εγχόρδων με τη συμμετοχή του μόνιμου εξάρχοντος της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης Σίμου Παπάνα, ντύνουν το μυθιστόρημα με αγαπημένες μικρασιάτικες μελωδίες ενορχηστρωμένες από τον υποψήφιο για Γκράμμυ ενορχηστρωτή Gonzalo Grau.

Η παράσταση εκφράζει την ευτυχία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας πριν την Καταστροφή, αλλά και την τραγωδία του ξεριζωμού, που ζει ακόμα στις καρδιές των σύγχρονων Ελλήνων.

NEMESIS

Η νέα παράσταση NEMESIS, σε σύλληψη και σκηνοθεσία Γιώργου Χρηστάκη, ιδρυτή της ομάδας σύγχρονου χορού Dagipoli Dance Co, ερευνά τη σχέση ανάμεσα στο σώμα του ανθρώπου και το περιβάλλον, το οικοσύστημα και την κλιματική αλλαγή, και ξεχωρίζει τον σημαντικό ρόλο που παίζει στην ισορροπία τους ο παράγων άνθρωπος, δηλαδή η ανθρώπινη συμπεριφορά.

Αν αποδοθεί ο ρόλος του οικοσυστήματος – κλιματικής αλλαγής στο ανθρώπινο σώμα, θα παρατηρηθεί ότι ο εκφυλισμός και των δύο κατά βάση οφείλεται στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Λαμβάνοντας υπόψη κοινωνικές, οικονομικές, ταξικές, εθνικές, ψυχολογικές παραμέτρους και επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, το NEMESIS ερευνά το φάσμα και τις διαδικασίες ανταπόκρισης και αποτελεσματικής αντιμετώπισής της, σε σχέση με τον άνθρωπο και το σώμα και πιο συγκεκριμένα το ανάπηρο σώμα. Γι’ αυτό και το έργο κάνει προτάσεις για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής πάνω σε αυτό, αλλά και των ανθρώπινων συμπεριφορών πάνω στις δύο αυτές οργανικές έννοιες (σώμα / ανάπηρο σώμα), με συζεύξεις, ταυτίσεις και αλληλεπιδράσεις ανάμεσά τους.

Σπόροι σε κίνδυνο ή ο ήχος του ασπρομύτικου, του άφκου και του κριθαριού

Το μουσικό σύνολο Oros Ensemble συνεργάζεται με τον Όμιλο Προστασίας Περιβάλλοντος και Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς Νήσου Λήμνου «Ανεμόεσσα», στο πλαίσιο μιας ξεχωριστής δράσης. Η τέχνη, η προστασία του περιβάλλοντος, η πρωτογενής παραγωγή ως αιτούμενα, ως δημιουργικός πυρήνας συνθέτουν μια site-specific λυρική περφόρμανς. Στο επίκεντρο βρίσκεται η Λήμνος, η «Ηφαίστειος Νήσος», ο «σιτοβολώνας του Αιγαίου», το πεδινότερο νησί της χώρας μας με τα ατέλειωτα σιταροχώραφα, που γέννησε μοναδικές γηγενείς ποικιλίες.

Για το εγχείρημα Σπόροι σε κίνδυνο ή ο ήχος του ασπρομύτικου, του άφκου και του κριθαριού το Oros Ensemble και ο όμιλος «Ανεμόεσσα» συμπράττουν με τον βαρύτονο Τάση Χριστογιαννόπουλο και το τοπικό φεστιβάλ Κούρνος (Κournos Music Festival), που με κεντρικό άξονα τη μουσική έχει σκοπό του τη διοργάνωση site-specific παραγωγών, τόσο στο φυσικό περιβάλλον του νησιού όσο και σε επιλεγμένα κτίρια ιστορικής ή αρχιτεκτονικής σημασίας. Η καλλιτεχνική δράση θα υποστηριχτεί από τη Δανάη Σφακιανού, γεωπόνο που στοχεύει στη στήριξη παραδοσιακών πρακτικών του πρωτογενούς τομέα για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και του ιδιαίτερου τοπίου της Λήμνου.

Οι μέλισσες Το θαυμαστό θέαμα του μικρόκοσμου και των μεγάθυμων ηγετών του Βιργίλιος, Γεωργικά, βιβλίο IV

Μια αλληγορική και ποιητική περιγραφή της ιδανικής πολιτείας με πρότυπο τον κόσμο των μελισσών. Οι μέλισσες, που κατά την αρχαιότητα συνδέονταν με το θεϊκό στοιχείο (στις μέρες μας είδος υπό εξαφάνιση), περιγράφονται από τον Βιργίλιο ως μια κοινωνία πλήρως αναπτυγμένη, με βασιλεία, πόλη, κατανομή της εργασίας και μια εργασιακή ηθική. Ενδιαφέρονται για τη συνέχιση του είδους τους με έναν μοναδικό τρόπο, που ξεπερνά το ένστικτο της ατομικής τους επιβίωσης. Μέσα από το τέταρτο βιβλίο των Γεωργικών παρακολουθούμε την κοινωνία των μελισσών άλλοτε από μέσα και άλλοτε από τη σκοπιά του μελισσοκόμου. Διαβάζοντας το κείμενο του Βιργιλίου δεν μπορούμε να μην αναλογιστούμε την εγωκεντρική πορεία του ανθρώπινου πολιτισμού, την αλαζονική και καταστροφική απομάκρυνσή του από τη φύση. Μια «μουσική ανάγνωση» του σπουδαίου αυτού ποιητικού κειμένου. Στις ρίζες του η μουσική υφαίνει έναν ύμνο στη φύση, που αναδεικνύει την πάντοτε επίκαιρη και ζωογόνο αγάπη του ανθρώπου για αυτή.

Το κείμενο της παράστασης είναι βασισμένο στη μετάφραση του Κωνσταντίνου Θεοτόκη (Βεργίλιος, Τα Γεωργικά, εκδ. Δρόμων, Αθήνα 1909).

Περί της φύσης των πραγμάτων

Ο συνδυασμός τής μεταξύ μύθου και ιστορίας προσωπικότητας του Επιμενίδη και του φιλοσοφικού ποιητικού έργου Περί της φύσης των πραγμάτων του Λουκρητίου αποτέλεσε την έμπνευση της φετινής καλλιτεχνικής συνάντησης στο διαχρονικό πολιτιστικό κύτταρο του Ιδαίου Άντρου. Η φετινή πολιτιστική συνάντηση αναπτύσσεται γύρω από τον πυρήνα σύνθεσης των πολυδιάστατων μορφών τέχνης εμπνευσμένων από τη φιλοσοφία επαναπροσέγγισης της Φύσης και της σχέσης ανθρώπου-περιβάλλοντος. Με εφόδια διαφορετικές μορφές τέχνης και τεχνικές ή χειροτεχνίες που αναπτύχθηκαν διαχρονικά στον Κρητικό Πολιτισμό. όπως η υφαντική, η αγγειοπλαστική και η ξυλοτεχνία, τα εικαστικά, το θέατρο και η κυρίαρχη μουσική παραγωγή, ο Επιμενίδης ΙΙ «αφυπνίζεται» γύρω από την έννοια της προσφοράς του ανθρώπου στο περιβάλλον στο οποίο ζει, δημιουργεί και εξελίσσεται.

Η εκδήλωση Περί της φύσης των πραγμάτων θα εκτείνεται σε τρεις θεματικές ενότητες ξεκινώντας από τις απογευματινές ώρες (18:30-19:00), με την επιδιωκόμενη ολοκλήρωσή της να πραγματοποιείται μέχρι τις 22:00. Αναλυτικά:

Παρουσίαση: Μίρκα Σκουλά (Πολιτιστική διαχειρίστρια, Πανεπιστήμιο UCL)

Ανοιχτή έκθεση χειροτεχνίας στους τομείς της αγγειοπλαστικής, της ξυλογλυπτικής και της υφαντικής.

Συμμετέχουν: Γιώργος Δαλαμβέλας (αγγειοπλαστική, Κεραμείο Μαργαρίτες Ρεθύμνου), Μανώλης Ξυλούρης, Αριστέα Ξυλούρη (υφαντική, Παραδοσιακοί αργαλειοί, Ανώγεια), Στέφανος Πλουσής (ξυλογλυπτική, Ανώγεια)

PandemonCracy – Οι Πανικός της εποχής στο Παν-δαιμόνιο της Φύσης

Παρουσίαση εικαστικού δρώμενου του καλλιτέχνη Γεώργιου Μπούνια και του ηθοποιού Γιάννη Αθητάκη, με έμπνευση τον Ομηρικό ύμνο στον θεό Πάνα σε έναν συνδυασμό εικαστικής και θεατρικής αποτύπωσης.

Ένα πρωτόλειο μουσικό αφιέρωμα εμπνευσμένο από τη φύση και το περιβάλλον στο μεγαλύτερο εύρος των εκφάνσεών του.

Συμμετέχουν: Κώστας Φασουλάς (στιχουργός), Γιάννης Καλομοίρης (μουσικός δημιουργός, λαούτο), Ιωάννα Καλογεράκη-Καλομοίρη (μέτζο σοπράνο), Ερήνη Τορνεσάκη (μουσικός, ερμηνεύτρια, επίκουρη καθηγήτρια στο Μουσικό Κολλέγιο Berklee της Βοστώνης), Ηλίας Ζούτσος (σολίστ στο κλασικό βιολί, λυράρης, διδάκτωρ Μουσικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής), Bernardo Isola (μουσικός δημιουργός, λαούτο, υποψήφιος διδάκτορας σε ζητήματα προστασίας περιβάλλοντος)

Selva Oscura

Μια απρόσμενη μουσική συνομιλία, το νέο μουσικό έργο Selva Oscura του Αλέξανδρου Δράκου Κτιστάκη επιχειρεί να αποτυπώσει, με μουσικούς όρους, τις δυνάμεις που καθιστούν το δάσος αναπόσπαστο δομικό στοιχείο της επιβίωσής μας. Γραμμένο για ορχήστρα δωματίου, το έργο χωρίζεται σε οργανικά μέρη, αυτοσχεδιασμό και μέρη με μελοποιημένες παραλογές που ερμηνεύει η Έλλη Πασπαλά σε πρωτότυπο κείμενο της Αλεξάνδρας Κ*.

Η εύθραυστη ρυθμική και μελωδική ισορροπία ανάμεσα στα μέλη της ορχήστρας, όπου κάθε μουσικός εστιάζει ταυτόχρονα στο ατομικό χρέος και στον συνολικό στόχο της ορχήστρας, μας υπενθυμίζει την ισορροπία και την οργάνωση ενός πολύτιμου οικοσυστήματος. Παράλληλα το έργο αποτυπώνει με τρόπο μουσικό την καταστροφή και την αναγέννηση. Οι ρυθμικές αντιθέσεις του έργου σκιαγραφούν τις εναλλαγές του κύκλου ζωής και καταστροφής ενός δάσους. Η συνειδητοποίηση της καταστροφής, η απόγνωση του «γιατί» και η ελπίδα της αναγέννησης είναι πτυχές που αναδύονται μέσα από τη μουσική δομή του. «Ένα δάσος μετά από πυρκαγιά είναι καμένο αλλά δεν είναι νεκρό».

Και η φωνή αυτού ως φωνή υδάτων πολλών / Mια Αποκάλυψη

Συναυλία με δημιουργική χρήση πολυμέσων που, με γέφυρα την Αποκάλυψη του Ιωάννη και ψηφιακές μεταλλάξεις πορτρέτων Φαγιούμ, ψηλαφεί το ψυχικό τραύμα της εξακολουθητικά επικείμενης μες στους αιώνες καταστροφής, που στις μέρες μας ονομάζεται κλιματική κρίση. Χρησιμοποιούνται πολλαπλές προβολές και surround ήχος, σε πραγματικό χρόνο διαμόρφωση οπτικοακουστικών ψηφίδων, δρώσα ηθοποιός και ζωντανή μουσική, αντιμαχόμενοι επιστημονικοί διάλογοι σε αντιδιαστολή με ιερά κείμενα, πολύγλωσσες καταγραφές λειτουργικών ανά την υφήλιο τελετών, καθώς και μια αιρετική εκφορά λόγου από την ηθοποιό παράλληλα με αντίστοιχα απρόσμενη χρήση ηχητικών τοπίων από τον μουσικό και το Studio 19st. Η παράσταση θεμελιώνεται στη θέση πως ο άνθρωπος δεν είναι το κέντρο, μα ένας ακόμα φιλοξενούμενος, αυτού του σύμπαντος, και πως η κλιματική κρίση είναι μια ουρανομήκης ευκαιρία εμπέδωσης στον παρόντα χρόνο μιας κουλτούρας Ιερού Ακατάλυτου για το κοινό μας σπίτι.

 

Πνοές σε τρεις χορδές

Η Γεωργία Νταγάκη, δεξιοτέχνης της κρητικής λύρας και ερμηνεύτρια, με μεγάλη γνώση της ελληνικής μουσικής, συνομιλεί επί σκηνής με τον Τάκη Χρυσικάκο σε μια μουσικοθεατρική παράσταση με τίτλο Πνοές σε τρεις χορδές, όπου η μουσική και τα τραγούδια συνδιαλέγονται με την ποίηση και την πεζογραφία. Οι δύο καλλιτέχνες ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μια φωνή αφύπνισης για όσα διακυβεύονται στο κατώφλι της κλιματικής αλλαγής και των μη αναστρέψιμων συνεπειών της: μαζί με τη θάλασσα, τα δάση και τον ουρανό, κινδυνεύουμε να απολέσουμε και το σπουδαίο εκείνο κομμάτι της εθνικής μας κληρονομιάς που εμπνέεται από αυτά, αφού οι αναφορές στη φύση, τόσο στη μουσική όσο και στη λογοτεχνία, θα γίνονται ολοένα και πιο ανοίκειες για κάθε επόμενη γενιά. Αντιστεκόμαστε με μια γιορτή αφιερωμένη στη φύση και την αναπαράστασή της στην ελληνική μουσική και τη λογοτεχνία.